Στους δρόμους και τα σοκάκια των πόλεων της Κίνας κυκλοφορεί σιωπηλά μια στρατιά από ποδηλάτες, οι οποίοι χρησιμοποιούν το ποδήλατο για να επιβιώσουν, εργάζονται πολύ σκληρά, μετακινούν βαριά φορτία κάτω από αντίξοες καιρικές συνθήκες, πωλούν προϊόντα, ανταλλάσσουν υπηρεσίες, εντοπίζουν και συλλέγουν ανακυκλώσιμα υλικά, μετακινούν έπιπλα και καθαρίζουν τους δρόμους.
Το γεγονός ότι τα μηχανοκίνητα οχήματα ήταν δύσκολο να έρθουν στη χώρα πριν τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις οδήγησε στην εξουσία των ποδηλάτων στην Κίνα και η ποδηλασία χρησιμοποιήθηκε για πολλές λειτουργίες και εργασίες. Ωστόσο, η χρήση της δύναμης του πεντάλ περιορίστηκε σε μεγάλο βαθμό σε βασικές λειτουργίες, εφόσον οι έλεγχοι ήταν αυστηροί ακόμη και για πλανόδιους πωλητές. Όσον αφορά την ιδιοκτησία του ποδηλάτου, μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1970 οι περισσότεροι Κινέζοι δεν είχαν αρκετό εισόδημα ούτε για να αγοράσουν ένα ποδήλατο, ακόμη και όταν υπήρχαν αρκετά διαθέσιμα ποδήλατα.
Η Χρυσή Εποχή του ποδηλάτου στην Κίνα ήταν η δεκαετία του 1980. Οι οικονομικές μεταρρυθμίσεις βελτίωσαν σημαντικά την αγοραστική δύναμη των Κινέζων και ο εκσυγχρονισμός της βιομηχανικής παραγωγής επέτρεψε την παραγωγή να ανθήσει. Ωστόσο οι Κινέζοι δεν ήταν ακόμα αρκετά άνετοι οικονομικά ώστε να μετακινούνται με αυτοκίνητο ή κάποιο άλλο μηχανοκίνητο μέσο μεταφοράς και έτσι το ποδήλατο έγινε το πιο δημοφιλές όχημα. Τα επικοινωνιακά μέσα της εποχής αναφέρονταν διεξοδικά στις “πλημμύρες” των ποδηλατιστών στις πόλεις της Κίνας.
Παρά τη σημαντική μείωση των μεταφορών με ποδήλατο στην Κίνα από το 1980 και μετά, τα ποδήλατα είναι ακόμα πανταχού παρούσα στις πόλεις. Ενώ τα ποδήλατα χρησιμοποιούνται κατά κύριο λόγο για τη μετακίνηση, τις αγορές και άλλες καθημερινές δραστηριότητες, υπάρχει επίσης και μια απίστευτη ποικιλία εμπορικών εργασιών βασισμένων στο ποδήλατο που έχουν διασωθεί, πολλές από τις οποίες βασίζονται στο τρίκυκλο ποδήλατο. Η ποδηλασία για αναψυχή, υγεία, αθλητισμό και ψυχαγωγία αυξάνεται επίσης με ταχείς ρυθμούς.
Το βασικό ερώτημα είναι εάν τα ”προς το ζην” ποδήλατα της Κίνας μπορούν να επιβιώσουν ανάμεσα στις αλλαγές της κουλτούρας του ποδηλάτου, του αστικού ιστού, της τεχνολογίας και του κόστους διαβίωσης που υφίσταται η χώρα.