Μία πραγματική fan!
Η Ζωή Κοκκαλά βολτάρει με το ποδήλατό της φανατικά, καθημερινά, στην πόλη των ιπποτών! Η αγάπη της για το ποδήλατο είναι τέτοια που, όπως δηλώνει, κάθε μέρα χωρίς ποδηλασία είναι μέρα χαμένη!
Η Ζωή, soprano και δασκάλα φωνητικής, μένει στη Ρόδο. Εδώ, μοιράζεται μαζί μας την ιστορία της με το ποδήλατό της, τη Νταίζη (ναι – ας το παραδεχτούμε, πολλοί δίνουμε ονόματα στα ποδήλατά μας!), και το πώς έφτασε να λατρεύει την ποδηλασία:
“Κυκλοφορώ αποκλειστικά με ποδήλατο από τον Μάϊο του 2022. Ξεκίνησα δειλά, χωρίς ιδιαίτερη στήριξη από το οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον, που είχε ενστάσεις ως προς την ασφάλεια. Δεν τους πέρασε όμως καθόλου!
Εντελώς ψαρωμένη στην αρχή, αφού είχα να ανέβω σε ποδήλατο κάπου 25 χρόνια… Όμως δεν το έβαλα κάτω! Ο ενθουσιασμός που αισθάνθηκα και η αίσθηση ελευθερίας από την πρώτη κιόλας βόλτα δεν συγκρίνονται με τίποτα!
Έκτοτε, κάθε μέρα που τυχαίνει να μην έχω διαδρομή τη θεωρώ χαμένη! Ψάχνω μονίμως αφορμή για να πάω κάπου μόνο και μόνο για να ποδηλατήσω. Όταν οι άνθρωποι προσφέρονται να με μεταφέρουν κάπου με το αυτοκίνητο, απαντώ δίχως να πολυσκεφτώ: ‘και θα μου στερήσεις τη χαρά να πάω με ποδήλατο;!’. Μιλάμε για πώρωση, όχι αστεία!
Μεγάλη συμβολή σε αυτό είχε ο τεχνικός ποδηλάτων και γυμναστής, Νίκος Χρηστίδης.
Για την ακρίβεια, όχι απλά τεχνικός ποδηλάτων και γυμναστής, αλλά γκουρού ποδηλάτων και ποδηλατικής κίνησης στην πόλη!Μαζευόμαστε σε μικρά γκρουπ και μας εκπαιδεύει λύνοντας απορίες και ελλείμματα σε πολλά ζητήματα που αφορούν την κίνηση με ποδήλατο, εντός αστικού ιστού, αλλά και εκτός!
Λόγω και της δικής μου ιδιότητας, ως δασκάλας φωνητικής, γνωρίζω καλά ότι δίχως καθοδήγηση και τεχνική, δίχως γνώση και προετοιμασία, δεν προοδεύεις πουθενά!
Αλλά επίσης και χωρίς κατάλληλο εξοπλισμό! Το ποδήλατο μου – ή αλλιώς Νταίζη – είναι ένα σπαστό IDEAL CoBi 55, μοντέλο του 2012, με ρόδες 20′.
Μικρό ποδήλατο, κατάλληλο για το μέγεθος της αναβάτριας! Του έχω ένα καλάθι σχάρας, όπου φορτώνω το backpack με τάμπλετ, παρτιτούρες κλπ. κι ένα μικρό καλαθάκι εμπρός, για τα λοιπά προσωπικά είδη. Ευτυχώς στη Ρόδο δεν έχουμε συμβάντα κλοπών ποδήλατων, τουλάχιστον όχι στο επίπεδο της Αθήνας.
Αλλά και το συγκεκριμένο ποδήλατο δεν είναι κάτι που θα τραβούσε την προσοχή ενός επίδοξου κλέφτη, οπότε μια καλή κλειδαριά με συρματόσχοινο είναι οκέυ. Φωτάκια εμπρός και πίσω, γιλέκο φωσφορίζον, και φυσικά κράνος!
Όταν το απόκτησα, είχα στο νου ότι θα το καβαλάω μόνο άνοιξη – καλοκαίρι – φθινόπωρο. Πόσο λάθος έκανα! Είναι παντός καιρού, με κατάλληλο εξοπλισμό και καθημερινή ενημέρωση στην ΕΜΥ! Διαθέτω αντιανεμικό σκούφο, φλις κάλυμμα λαιμού για τις κρύες μέρες, και κορδέλα για τις λιγότερο κρύες. Ένα κρυολόγημα ξεκίνα από παγωμένο αέρα στα αυτιά και το λαιμό!
Τελευταία ανακάλυψα πόσο πρακτικά και πόση προστασία από κρύο και τριβές παρέχουν τα ποδηλατικά γάντια, τα οποία συστήνω ανεπιφύλακτα! Με κρύο και βροχή, είμαι απολύτως προστατευμένη. Όσο για τα προσωπικά είδη, ας είναι καλά οι επαναχρησιμοποιούμενες τσάντες σούπερ μάρκετ με τις οποίες καλύπτω τα καλάθια μετατρέποντας τα σε κανονικές μπαγκαζιερες… χρειάζεται και εφευρετικότητα!
Η Νταίζη με πάει από και προς στο ωδείο που εργάζομαι, με πηγαίνει στις πρόβες, μου κουβαλάει όλα τα ψώνια του σούπερ μάρκετ, χωρίς ποτέ να διαμαρτυρηθεί, με πάει σε δημόσιες υπηρεσίες, τράπεζες καταστήματα παρκάροντας πάντα έξω από την πόρτα του εκάστοτε προορισμού.
Αύριο θα με πάει στο διαγνωστικό για ετήσιο check up. Το καλοκαίρι πηγαίναμε θάλασσα και με περίμενε υπομονετικά στο λιοπύρι μέχρι να τελειώσω το μπάνιο μου.
Το ποδήλατο είναι πλέον για μένα κάτι περισσότερο από μεταφορικό μέσο ή μέσο σωματικής άσκησης. Είναι η καλύτερη παρέα, η καθημερινή μου συντροφιά, ο συνταξιδιώτης στους δρόμους της πόλης.
Η χαρά της ποδηλασίας είναι συγκίνηση και πηγή ευτυχίας που δύσκολα θα κατανοήσει κάποιος εάν δεν το δοκιμάσει.
Όνειρο μου είναι να αποκτήσω ένα καλό e-bike για να γυρίσω όλο και μεγαλύτερες διαδρομές στο νησί, αλλά και όχι μόνο!
Γιατί οι ωραιότερες διαδρομές είναι αυτές που δεν κάναμε ακόμη!”
© Copyright Cities for Cycling 2023, All Rights Reserved